ظن به طریقظن به راه های تحصیل حکم شرعی ظن به طریق نامیده می‌شود. ۱ - معنای ظن به طریقظن به طریق، مقابل ظن به واقع، و به معنای ظن به راه ها و اسباب به دست آوردن حکم شرعی است که در علم اصول فقه مطرح می باشد و مکلف را به واقع می رساند. ۲ - استعمال اصطلاح ظن به طریقاصطلاح " ظن به طریق " و " ظن به واقع " در بحث انسداد باب علم مطرح است؛ به این بیان که با فرض تمام بودن " مقدمات انسداد " این بحث مطرح می شود که آیا نتیجه مقدمات انسداد، حجیت ظن به واقع حکم واقعی است یا حجیت ظن به طرق و راه هایی اسباب شرعی که مکلف را به واقع می رساند و یا نتیجه آن، حجیت هر دو می باشد. ۳ - نتیجه حجیت ظن به طریقدر صورتی که نتیجه مقدمات دلیل انسداد، حجیت ظن به طریق باشد، اگر عادلی از راه خبر واحد که حجیت آن ظنی است از حرمت یا وجوب چیزی خبر دهد، این خبر، حجت و عمل کردن به آن واجب است، اگر چه برای مکلف، از این خبر، به حرمت یا وجوب آن چیز ظن حاصل نشود. [۴]
انصاری، مرتضی بن محمدامین، فرائدالاصول، ج ۱، ص ۲۱۲.
[۵]
فاضل لنکرانی، محمد، ایضاح الکفایة، ج ۴، ص ۴۰۹.
[۶]
آخوندخراسانی، محمدکاظم بن حسین، کفایة الاصول المحشی، ج ۳، ص ۴۱۳.
۴ - پانویس
۵ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، برگرفته از مقاله «ظن به طریق». |